ουρανοστάτης

ο

αστρον. όργανο το οποίο, όταν στρέφεται κατάλληλα, ανακλά σταθερά το είδωλο τού Ηλίου ή ενός άλλου αστέρα προς την ίδια πάντοτε κατεύθυνση στο πεδίο ακίνητου τηλεσκοπίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο-* + -στάτης (< ίστημι)].